Strzelanie i budowa łuku

  1. Podstawowe Akcesoria Łucznicze
  2. Rodzaje Łuków

1. Podstawowe Akcesoria Łucznicze



1.1 Podstawka

Podpórka strzały, czyli podstawka jest wykonywana z tworzyw naturalnych (np. końskie włosie) oraz sztucznych (np. podstawka plastikowa).

1.2 Ustalacze nasadki

Ustalacze nasadki (siodełka) – często stosuje się tu włókno dentystyczne. Ustalacze metalowe są trwałe i łatwiejsze w użyciu, ale droższe. Są one nasuwane na cięciwę i zaciskane za pomocą specjalnych kleszczy. Łucznik korzystający z cięciwy z metalowymi ustalaczami musi używać ochraniaczy palców. Włókno dentystyczne jest dobre na cięciwach z owijką jednowłóknową, podczas gdy siła utrzymująca na miejscu ustalacze metalowe może spowodować, że pojedyncze włókno przetnie nitki cięciwy.

1.3 Strzały

Strzały – na rynku dostępne są cztery typy strzał: drewniane, z włókna szklanego, węglowego lub z aluminium. Każda ma swoją własną charakterystykę i będzie się inaczej zachowywać na tym samym łuku. Przy zakupie strzał trzeba wziąć pod uwagę parametr strzały (odpowiednio dobrany do siły naciągu łuku) i długość naciągu.

1.4 Karwasz

Karwasz łuczniczy, ochraniający rękę od uderzeń cięciwy.

1.5 Rękawica Łucznicza

Trzypalcowa rękawica łucznicza lub ochraniacz na palce ręki, którą naciągamy cięciwę, ochraniające od otarć od cięciwy i strzały.

2. Rodzaje Łuków



2.1 Łuk Prosty

Łuk prosty, zwany też równikowym, to najstarsza forma łuku. Używane przez człowieka na pewno już od mezolitu. W Europie wykonywano je zwykle z gałęzi jesionowych i cisowych, a w Azji ze świeżego bambusa.

2.2 Łuk Refleksyjny

Łuk refleksyjny (azjatycki) – łuk, w którym łęczysko nie jest prostym prętem, lecz kilkuwarstwową kompozycją drewna, rogu i ścięgien (w nowoczesnych konstrukcjach stosuje się m.in. włókno węglowe). Wewnętrzna strona łuku wykonana jest z kurczliwego rogu, wewnętrzna z drewna, zewnętrzna ze ścięgien. Tak wykonane łęczysko nie jest w stanie rozprężonym proste, lecz tworzy wybrzuszony na zewnątrz kształt. Powoduje to, że przy mniejszych wymiarach łęczyska energia jest już zmagazynowana w łuku w stanie spoczynku. Łuk refleksyjny był już używany w starożytnej Asyrii. Łuk refleksyjny posiadał większy zasięg i siłę przebicia niż łuk walijski, bądź prosty, ale był od niego znacznie mniejszy (długość drzewca ok. 1 m). Umożliwiało to wygodne strzelanie z konia.

2.3 Łuk Sportowy

Łuk sportowy – nazywany także łukiem olimpijskim, jest to łuk refleksyjny, z którego strzela się na treningach i zawodach sportowych. Wykonany m.in. włókna węglowego, włókna szklanego, lekkich i wytrzymałych stopów metali – dawniej łuki wykonywane były ze specjalnie konserwowanego drewna. Przeciętnie waży od 1,5 do 3 kg i przystosowany jest do celnych strzałów na duże odległości (w łucznictwie sportowym strzela się najdalej na odległość 90 m, jednak zasięg takiego łuku jest o wiele większy). Łuk charakteryzuje się z reguły mniejszą siłą naciągu niż np. łuki historyczne, jest to ok. 38–42 funtów.

2.4 Łuk Bloczkowy

Łuk bloczkowy – Zastosowano w nim wielokrążek (koła i krzywki) pomagający korzystnie rozłożyć siłę w trakcie naciągania cięciwy. Konstrukcja łuku bloczkowego umożliwia zmagazynowanie większej energii (twardsze ramiona) niż w przypadku klasycznych rozwiązań, przy jednoczesnym zmniejszeniu siły potrzebnej do utrzymania napiętego łuku, w stosunku do siły maksymalnej. Strzała może osiągnąć ogromne prędkości, w najnowszych konstrukcjach przekraczające nawet 300 fps (stóp na sekundę, około 90 m/s). Łuki bloczkowe posiadają regulacje siły naciągu.

Źródło: Wikipedia